دختــــــــــر هابیل

 استوری بچک رو گذاشتم و تنگش نوشته  «ز سودای جهان فارغ» 
چند نفری اومدن و نوشتن:ز غوغای جهان درسته ها!!!
و من هم گفتم:برای چراش نوشتم
و اونا پرسیدن، چراش چیه
و من شروع کردن داستانی که برای خودم هم پیش اومد رو گفتم
بچه بودم یه بار رفتم جهازبرون یه فامیل
یه لک لک بود که پاش کوتاه بود، به مادرم گفتم:چرا این لک لکا پاش کوتاه
که مادرم گفت:واسه چراشه
گفتم:یعنی چی
گفت:وقتی یکی یه نفر یه چیز با ارزش داره و نمیخواد چشم بخوره، یه چیز چپرچلاغ رو میذازه تو چشم که همه حواسشون بره پیش اون و بجای تعریف و تمجید از اصل کاری، هی بپرسه چرا این اینجوری؟چرا ال چرا بل؟!

منم از این حربه برای چراش استفاده کردم و جالبه متقاعد شدند 
در حالیکه می تونستم بگم:آره راست میگین من اشتباه کردم،  «به سودای تو مشغول و ز غوغای جهان فارغ» 
بعد توقع دارین،هواپیما با 176 سرنشین رو با دوتا موشک بزنن و همون دم اول بگن ما زدیم.