دختــــــــــر هابیل

شکر برای روزهای معمولیِ بی‌دردسر
شکر که بعضی آدم‌ها رفتن
شکر برای آرامشی که بی‌سر و صدا اومد.
شکر که درِ بعضی دعاها رو نبستی، فقط گفتی «بعداً»
شکر که دعاهای ما رو ویرایش کردی بعد اجابت کردی.
شکر بابت شنیدن صلوات خاصه امام رضا ساعت هشت صبح یهویی
شکر برای نفس‌هایی که خودکار میاد و میره
شکر برای عقل ناقص ما و صبر بی‌نقص تو.
شکر برای دعاهایی که رد شدن، معلوم شد سوءتفاهم بوده.
شکر که هنوز ما رو ول نکردی، با این همه ادعا و حواس‌پرتی.
شکر که بدون دغدغه و دنگ و فنگ بهمون بچه سالم دادی.
شکر بابت گنجشک های تو حیاط از صبح تا غروب.
شکر بابت کتاب و فیلم و موسیقی های عالی.
شکر بابت 70بند استغفار امیرالمؤمنین.
شکر بابت نماز مستحبی هایی که میشه تو ماشین و تو رختخواب خوند.
شکر بابت محب اهل البیت بودن.
شکر بابت شماره مادرم که روی گوشیم میفته.
شکر بابت کلیپ های آشپزی و درمان سریع دندان درد که مادر برام دایرکت می‌فرسته.
شکر بابت پدری که خیلی شوخ طبع بود.
شکر بابت تلخ و شیرین زندگی.

شکر که هنوز جای شکرش باقیه.
امضا از طرف بنده چپ دستت که همیشه در دعاهایش میگوید"اهدنا الصراط المستقیم"
همین:)