انا احبک

دختـر هابیل پنجشنبه دهم فروردین ۱۴۰۲ 1:54

یه فیلم لبنانی دیدم، عاشق زبان عربی شدم

قفلی زدم رو آهنگ های عربی،علی صابر، اشمک محمود الترکی، متی قلبک راشد الماجد، جوزیف عطیه، و عمر دیاب

عربی ام تو مدرسه خوب بود.کلا من بچه ی خوبی بودم!!

اما لهجه شامی(سوریه، لبنان) متفاوت و تندتر هست.

با اومدن ماه رمضان، سبک قرآن خوندن من متفاوت شد، استاد معتز آقایی به سبک تحدیر میخونه و من ترجمه همزمان،
بعد دیدم من که تا سحر بیدارم، میشه قرآن رو هم حفظ کنم، خودم رو هم محک بزنم، فعلا دوتا سوره حفظ کردم تا ببینیم به کجا میرسه

شب ها که سکوت محض میشه(بهترین تایم وقتی همه خواب هستند) تدریس شروع میشه

امروز به ضمایر متصل و منفصل رسیدم، نصف شبی یاد دبیرعربی دبیرستان ابن سینا افتادم با اون مانتوهای اپل دارش و ساعت بند مشکیش، اما فامیلیش یادم نمیاد، اکه هی...

یواشکی نوشت:این فیلم های لبنانی که تلویزیون ایران میذاره، با لبنانی که ما دیدیم خیلی فرق داره!!

نتیجه اخلاقی :برای یادگیری هرچیزی، هیچ وقت دیر نیست، به نشانه ها توجه کن.


بیوگرافی
بر سر در این طویله ثبت است
داخل نشود هر آنکه خر نیست


با نهایت احترام کپی نکن حَیوان!!

Insta:dokhtarehabil
آخرین نوشته‌ها
نوشته‌های پیشین
دوستان